Merida

,, Nawet na zegarze nie znajdziesz wskazówek do życia. ''

Imię wilka: Merida

Pseudonim: Meri

Rasa: Wilk Lasu i Walki

Wiek: 250 lat ( nieśmiertelna )

Płeć: Wadera

Hierarchia: Delta

Stanowisko: Łowca

Charakter: Wojowniczka o silnym, twardym charakterze. Nie wypuszcza łatwo tego, co trzyma pazurami i nieostrożnością byłoby wyrwać jej zdobycz. Nawet w gniewie nie traci panowania nad sobą. Przeważa nad nią śmiałość i duma, każdemu dogada sprawiedliwie, poniekąd nieraz wychodzi na tym źle. Miłości nigdy nie traktowała poważnie, szybko potrafiła zranić. Pomimo tego drzemie w niej namiętność pierwszych poranków świata. Sprawia wrażenie, jakby posiadała tajemną wiedzę, trzymała w łapie nić życia. W każdej sytuacji zuchwała i nie zawsze liczy się ze zdaniem innych. Bardzo szybko ocenia wilki i sytuacje. Szanuje otoczenie. Nigdy nie widać u niej skruchy i jakiejkolwiek wrażliwości. Jak niemalże każda wadera, lubi być adorowana, oczywiście bez przesady. Na ogół przyjazna, ale gorszymi dniami, dosyć częstymi jest wredna i zamiast rozmawiać kulturalnie, używa sarkazmów. Tkwi w niej dusza towarzystwa, jednak nie miłości. Niekiedy nie ma w niej chrztu wyrozumiałości lub uprzejmości, jednak stara się być widziana jako ta odprężona, uczciwa i zaradna wadera oraz lekkoduch. Nie lubi rozmawiać o sobie i nie prowadzi takich rozmów w ogóle, bo kto by chciał rozmawiać na takie tematy? Brak litości, cwaniactwo i bezczelność towarzyszy jej najczęściej w walkach, na polu bitwy, choć zdarza jej się taką być wśród innych. Prawie nigdy poważna, ponieważ sama nie przepada za sztywnymi i pesymistycznymi wilkami,. Inni obdarowują ją wielkim podejrzeniem, bo przybyła z wrogich i brutalnych watah. Nie ukrywa, a pokazuje - wdzięk i nie wstydzi się swojego pyska, nigdy nie łapią ją kompleksy. Jako kompanka nigdy nie okłamie, a gdy ktoś jej zajdzie za skórę to nie ma przeproś. Jednak zemsta i mściwość to nie jest jej natura, raczej woli to zrobić w ostateczności. Na jej ciele widoczne są liczne zadrapania i blizny, są to ślady po bójkach w poprzedniej watasze, która wyznawcą była tylko brutalności i przemocy. Nie odczuwa strachu, chyba, że w najgorszych wilkach, potworach zdarzy jej się odczuć lęk. Nie widzi sensu w ukrywaniu uczuć, tłumieniu ich, dlatego poszczególne idealnie wyraża i wcale nie czuje się źle, z powodu, że je wyjawiła. W końcu i tak wyjdą na jaw, wieczność się tak nie da. Często nadużywa słów, przez co ma wiele problemów później. Potrafi być czuła, jednak łzy nie uroni, nie ma bata. Obroni w każdej sytuacji sprzymierzeńca i kogoś bliskiego, jednak nie wroga. Miłuje u siebie odwagę i chęć adrenaliny. Irytują ją rozkazy ze strony wilków nie usadzonych na pozycji Alphy, Bethy (itp.), brak zrozumienia i to, jak ktoś uważa, że Merida wygląda jakby była... Słaba, a może być to spowodowane bardzo szczupłą budową. Szybko odnajduje się w dobrym towarzystwie, gdzie odnajduje także cząstkę siebie. Nigdy nie ma wygórowanej samooceny. Niektóre wilki mogą uważać ją za niezbyt mądrą, tego typu utalentowaną, lecz zapewniam, że jest inteligentna i potrafi to wyrazić. Kieruje się własnymi ścieżkami, własnym przekonaniem i doświadczeniem, nie lubi, gdy ktoś ją poucza. Nie zawsze zastosowuje się do wilka, z którym rozmawia. Interesuje się magią i w wolnych chwilach ją pogłębia. Brak jej ludzkiego ciepła, bez którego nie ma prawdziwego intelektu. Ten typ charakteru zrobiłby wszystko, aby nigdy nie było mowy o zwierzęcych popędach. Ma silną osobowość, jest ciekawa świata, żądna przygód, nie obawia się przeszkód ani trudności. Ma niezwykle wytrenowaną siłę woli, przez co trudniej jej zadać ranę lub rozproszyć skutecznym ciosem lub czarem. Posiada wyczuloną percepcję, przez co łatwiej jej wszystko spostrzegać. W walce wykorzystuje wszystkie zmysły, rozprasza przeciwnika, a nawet jest... Sadystyczna, wiadomo o co chodzi. Cwana istota, szybko wyciąga potrzebne informacje. Jest znawcą wiedzy tajemnej, łatwo jej rozgryźć tajemnicze artefakty, niezidentyfikowane przedmioty i zagadki. Otwarta na wyzwania i nigdy nie odmawia w walkach. Realistka, nie buja w obłokach. Nawet mając na sobie najgorszą karę, nie zdradzi tego, czego chce wróg. 

Aparycja: Merida to brązowa wadera o długich uszach i związanych w długie warkocze ogon oraz grzywkę. Zawsze nosi przy sobie łuk i ulubione ostrze, aby w razie potrzeby zaatakować wroga.

Moce:

Partner: Red ♥

Rodzina:  Córka króla i królowej, siostra Tamara i Lexi

Jaskinia: Nr. 5

Historia: Jako młode szczenię była rozbrykana, żywiołowa (nie wiele się zmieniło), oraz była córką króla i królowej, a co się z tym wiąże miała zostać księżniczką. Merida nie zamierzała siedzieć w czterech ścianach i nie chciała mieć styczności z mieczem tylko przy pasowaniu. Dzień przed koronacją postanowiła uciec do miejsca gdzie nikt jej nie znajdzie, a mianowicie do- ,,Trupiego Lasu''. W owym lesie jak można się domyśleć nie było zbyt różowo, szczególnie dlatego że krążyła plotka o jego nawiedzeniu. Drzewa wydawały się jakby... inne niż normalne drzewa, ale może to z powodu strachu i bujnej wyobraźni dziewczyny. Po niedługim czasie zobaczyła jelenia i po chwili rzuciła się za nim w pogoń, a gdy wydawało się że już dogania ofiarę... jeleń się zatrzymał, a na jej udzie powstał znak, nachyliła się do zielonej tkaniny... i zdała sobie sprawę że nie jest już zwykłym wilkiem, lecz magicznym... Postanowiła że przyłączy się do watahy i stawi czoła nowym przygodą... Od tego wszystkiego się zaczęło, ale jak się skończy?... Na tą odpowiedź trzeba będzie jeszcze trochę poczekać...

Inne zdjęcia: -

Login na howrse: KamilaQ